Pois parece ser que as profes de AE2 xa perderan a esperanza de que brotaran os pementos da súa pequeniña horta.
Regaron, regaron e regaron os seus pimentiños, xa pensaran que os enchouparan. E nada, seguían sen crecer. Anotaban na súa axenda de regar cada vez que lles daban auga. E nada, seguían sen crecer.
As profes non sabían que facer... inda así, non ían desistir no empeño de regar, regar e regar. E nada, seguían sen crecer.
Comezaron a pensar que algo non ía ben. Tal vez, se lle falaban un pouquiño ou se lle cantanban... E así o fixeron. Cada vez que ían regar os pimentiños, o alumnado de AE2 e a súas mestras, tarareaban cancións e palabras agarimosas. E nada, seguían sen crecer.
Voltaron das súas vacacións e non houbera ningún cambio. Pensaron en voltar a plantar novas sementes e de repente.... os pimentiños brotaron!!!!!!!
Siiiiiiiiiiiiiiiiii!!!! Temos esperanzas!!!!! Comezaron a brotar!!!!
PD: Non soamentes brotaron os seus pimentiños senon que tamén brotou e enraizouse a nosa esperanza.
No hay comentarios:
Publicar un comentario